unfoldingWord 32 - Исо жинларга чалинган одамни ва касал аёлни шифолайди
Outline: Matthew 8:28-34; 9:20-22; Mark 5; Luke 8:26-48
Script Number: 1232
Language: Uzbek
Audience: General
Genre: Bible Stories & Teac
Purpose: Evangelism; Teaching
Bible Quotation: Paraphrase
Status: Approved
Scripts are basic guidelines for translation and recording into other languages. They should be adapted as necessary to make them understandable and relevant for each different culture and language. Some terms and concepts used may need more explanation or even be replaced or omitted completely.
Script Text
Исо ва унинг шогирдлари қайиқда Гадара шаҳри томон йўл олдилар. Улар қирғоққа етиб бориб, қайиқдан чиқдилар.
У ерда жинларга чалинган одам яшар эди.
У одам шунчалар кучли эди-ки, ҳеч ким уни тинчитолмасди. Одамлар кўп маротаба унинг қўл-оёқларини занжир билан боғлаб қўярди, лекин у одам занжирларни узиб юборарди.
Бу одам гўрларнинг орасида яшарди. У куну тун бақирарди, кийим киймасди ва ўзини тошлар билан тиларди.
У Исонинг олдига югуриб борди ва Унинг олдида тиз чўкди. Одамнинг ичидаги жин баланд овозда бақирди: “Худойи Таолонинг Ўғли Исо, Сен мендан нима истайсан? Ёлвораман, мени қийнама!”
Исо жинга қараб деди: “Бу одамдан чиқ!”. Кейин Исо жиндан сўради: “Сенинг исминг нима?”. У жавоб берди: “Менинг исмим Тумонат, чунки бизлар кўпчиликмиз”.
Жинлар Исодан ўтинишни бошладилар: “Илтимос, бизни бу жойлардан ҳайдама!”. Яқин атрофдаги тепаликда чўчқалар подаси ўтлаб юрар эди. Жинлар Исога ёлворди: “Илтимос, бизни бу чўчқаларга юборгин!”. Исо бунга рухсат берди.
У подада икки мингга яқин чўчқа бор эди. Жинлар одамдан чиқиб, чўчқаларга кирди. Пода тик қирғоқдан пастга сакраб, кўлда чўкиб кетди.
Чўчқаларни боқаётган чўпонлар нима бўлганини кўриб, шаҳарга югурдилар ва ҳаммага Исо нима қилганини айтиб бердилар. Шаҳар аҳолиси келиб, илгари жинлари бўлган одамни кўрди. У хотиржам ва кийинган бўлиб, ўзини оддий одам каби тутарди.
Одамлар жуда қўрқиб кетиб, Исодан уларнинг юртини тарк этишни сўрадилар. Шундан кейин Исо қайиққа ўтирди, илгари жинлари бўлган одам эса Исодан У билан бирга боришга руҳсат сўради.
Бироқ Исо унга жавоб бериб деди: “Йўқ, Мен сенинг уйга боришингни ва Худо сен учун нима қилгани ҳақида ҳаммага айтиб беришингни истайман. У сенга қандай раҳм қилганини ҳаммага айт”.
Бу одам бориб, Исо у учун қилган ишлари ҳақида ҳаммага гапириб берди. Унинг ҳикоясини эшитган ҳар бир киши ҳайрон қоларди.
Шу вақтда Исо кўлнинг нариги қирғоғига ўтди. Ўша ерга етиб келганида, Унинг атрофида катта оломон йиғилди. Одамлар шунчалик кўп эдики, улар Исони қисиб қўярдилар. Оломон орасида 12 йилдан бери қон кетишдан азоб чекаётган бир аёл ҳам бор эди. У ҳамма пулларини табиблардан шифо топиш учун сарфлаган эди, аммо аҳволи баттар ёмонлашганди.
Бу аёл Исонинг кўп хасталарга шифо берганини эшитган эди ва ўйлади: “Мен шунга ишонаманки, Исонинг кийимига бир тегиб олсам, соғайиб кетаман!”. Шунинг учун у Исонинг орқасидан келди ва кийимига қўл тегизди. Унга тегиши билан қон кетиши тўхтади.
Шу он Исо Ўзидан бир куч чиққанини сезди. У орқасига ўгирилиб: “Менга ким тегди?” — деб сўради. Шогирдлар жавоб бердилар: “Атрофингда кўп одам тўпланган. Улар доим Сенга тегяпти. Нимага Сен: “Менга ким тегди?” — деб сўраяпсан?”
Шунда аёл Исонинг олдида тиз чўкиб, қўрқувдан титраб, нима қилганини ва қандай шифо олганини айтиб берди. Исо унга жавобан: “Ишончинг сени соғайтирди. Эсон-омон бор” — деди.