unfoldingWord 37 - ພຣະເຢຊູຊົງບັນດານໃຫ້ລາຊະໂຣເປັນຄືນມາຈາກຕາຍ
Outline: John 11:1-46
Script Number: 1237
Language: Lao
Audience: General
Genre: Bible Stories & Teac
Purpose: Evangelism; Teaching
Bible Quotation: Paraphrase
Status: Approved
Scripts are basic guidelines for translation and recording into other languages. They should be adapted as necessary to make them understandable and relevant for each different culture and language. Some terms and concepts used may need more explanation or even be replaced or omitted completely.
Script Text
ມື້ໜຶ່ງພຣະເຢຊູໄດ້ຮັບຂ່າວວ່າລາຊະໂຣປ່ວຍໜັກ. ລາຊະໂຣແລະເອື້ອຍທັງ 2 ຂອງລາວຄືມາຣີແລະມາທາເປັນເພື່ອນສະໜິດຂອງພຣະເຢຊູ. ເມື່ອພຣະເຢຊູໄດ້ຮັບຂ່າວນີ້, ພຣະອົງຊົງກ່າວວ່າ, “ການເຈັບປ່ວຍຄັ້ງນີ້ຈະບໍ່ເຖິງຂັ້ນຕ້ອງຕາຍ ແຕ່ມັນເກີດຂຶ້ນເພື່ອພຣະເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບກຽດ.” ພຣະເຢຊູຊົງຮັກເພື່ອນສະໜິດຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຢຊູຊົງລໍຖ້າໃຫ້ເວລາຜ່ານໄປ2ວັນ.
ຫຼັງຈາກ2ວັນຜ່ານໄປ ພຣະເຢຊູຈິ່ງບອກກັບສາວົກຂອງພຣະອົງວ່າ, “ໃຫ້ພວກເຮົາພາກັນກັບໄປຍັງແຂວງຢູດາກັນເທາະ!” ພວກສາວົກຕອບພຣະອົງວ່າ “ແຕ່ພຣະອາຈານເອີຍ, ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ພວກເຂົາຕ້ອງການຂ້າພຣະອົງ!” ແລ້ວພຣະເຢຊູຊົງກ່າວວ່າ, “ເພື່ອນລາຊະໂຣຂອງເຮົາໄດ້ນອນຫຼັບໄປ ແລະເຮົາຕ້ອງໄປປຸກລາວໃຫ້ຕື່ນຂຶ້ນ.”
ສາວົກຂອງພຣະເຢຊູກ່າວວ່າ, “ພຣະອາຈານເອີຍ, ຖ້າຫາກລາຊະໂຣຍັງນອນຫຼັບຢູ່ ລາວກໍຄົງຈະຕື່ນແລ້ວ. ແລ້ວພຣະເຢຊູຈິ່ງບອກພວກເຂົາຢ່າງໂດຍຕົງເລີຍວ່າ, ລາຊະໂຣຕາຍແລ້ວ. ເຮົາຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະໄດ້ເຊື່ອໃນເຮົາເມື່ອພວກເຈົ້າເຫັນສິ່ງທີ່ເຮົາກຳລັງຈະເຮັດ.”
ເມື່ອພຣະເຢຊູໄປຮອດບ້ານຂອງລາຊະໂຣແລ້ວກໍພົບວ່າລາຊະໂຣໄດ້ຕາຍໄປໄດ້ 4 ວັນແລ້ວ. ມາທາແລ່ນອອກມາຫາພຣະເຢຊູແລະເວົ້າວ່າ, “ພຣະອາຈານເອີຍ, ຖ້າທ່ານຫາກຢູ່ທີ່ນີ້ ນ້ອງຂອງພວກຂ້ານ້ອຍກໍຄົງບໍ່ຕາຍ. ແຕ່ຂ້ານ້ອຍເຊື່ອວ່າພຣະເຈົ້າຈະປະທານທຸກສິ່ງທີ່ທຸກຢ່າງໃຫ້ທ່ານເມື່ອທ່ານທູນຂໍຈາກພຣະອົງ.”
ພຣະເຢຊູຊົງຕອບນາງວ່າ, ເຮົານີ້ແຫຼະເປັນເຫດໃຫ້ຄົນທັງປວງເປັນຄືນມາແລະເປັນຊີວິດ. ຜູ້ທີ່ເຊື່ອໃນເຮົາຈະບໍ່ຕາຍ. ເຈົ້າເຊື່ອສິ່ງນີ້ບໍ?” ມາທາຕອບພຣະເຢຊູວ່າ, “ເຊື່ອແທ້ພຣະອາຈານເອີຍ! ຂ້ານ້ອຍເຊື່ອວ່າພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເມຊີອາ, ພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ.”
ແລ້ວມາຣີກໍມາເຖິງແລະໝອບລົງທີ່ຕີນຂອງພຣະເຢຊູແລະກ່າວວ່າ, “ພຣະອາຈານເອີຍ, ຖ້າທ່ານຢູ່ທີ່ນີ້ນ້ອງຂອງພວກຂ້ານ້ອຍຄົງບໍ່ຕາຍ.” ພຣະເຢຊູຖາມພວກເຂົາວ່າ, ພວກເຈົ້າຝັງລາຊະໂຣຢູ່ທີ່ໃດ?” ພວກເຂົາຕອບພຣະອົງວ່າ, ຝັງໄວ້ຢູ່ໃນອຸບມຸງ, ເຊີນມາເບິ່ງທາງພີ້.” ແລ້ວພຣະເຢຊູຊົງຮ້ອງໄຫ້.
ອຸບມຸງຄືຖໍ້າທີ່ມີກ້ອນຫີນປິດປາກທາງເຂົ້າໄວ້. ເມື່ອພຣະເຢຊູມາຮອດອຸບມຸງ, ພຣະອົງຊົງບອກພວກເຂົາວ່າ, “ຈົ່ງກິ້ງກ້ອນຫີນອອກ.” ແຕ່ມາທາກ່າວວ່າ, “ລາວຕາຍໄດ້4ວັນມາແລ້ວ. ປານນີ້ສົບຂອງລາວຄົງຈະເໝັນແຮງແລ້ວ.”
ພຣະເຢຊູຕອບວ່າ, “ເຮົາໄດ້ບອກເຈົ້າແລ້ວບໍ່ແມ່ນຫຼືວ່າ ຖ້າເຈົ້າເຊື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນສະຫງ່າຣາສີຂອງພຣະເຈົ້າ? ສະນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງກຶ່ງກ້ອນຫີນອອກ.
ແລ້ວພຣະເຢຊູຈິ່ງເງີຍໜ້າຂຶ້ນເທິງຟ້າແລະກ່າວວ່າ, “ໂອພຣະບິດາເຈົ້າເອີຍ, ຂ້ານ້ອຍໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນທີ່ພຣະອົງຟັງຂ້ານ້ອຍ, ຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າພຣະບິດາເຈົ້າຟັງຂ້ານ້ອຍຢູ່ສະເໝີ. ແຕ່ຂ້ານ້ອຍເວົ້າຢ່າງນີ້ກໍເພື່ອເຫັນແກ່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ຢືນອ້ອມຢູ່ນີ້ເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ເຊື່ອວ່າແມ່ນພຣະບິດາເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ໄດ້ໃຊ້ຂ້ານ້ອຍມາ.” ແລ້ວລາຊະໂຣກໍອອກມາ
ລາວຍັງຄົງມີຜ້າພັນຮອບຮ່າງກາຍຂອງລາວຢູ່. ພຣະເຢຊູບອກພວກເຂົາວ່າ, “ຈົ່ງຊ່ວຍແກ້ຜ້າພັນຮ່າງກາຍຂອງລາວອອກ!” ມີຄົນຢີວຫຼາຍຄົນໄດ້ເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູເມື່ອເຂົາເຫັນການອັດສະຈັນຄັ້ງນີ້.
ແຕ່ພວກຜູ້ນຳຢິວຮູ້ສຶກອິດສາພຣະເຢຊູ ພວກເຂົາຈຶ່ງວາງແຜນທີ່ຈະຂ້າພຣະເຢຊູແລະລາຊະໂຣໃຫ້ຕາຍ.